NECM Suresi 3.Ayeti Nasıl Anlamalıyız?

NECM Suresi 3.Ayeti Nasıl Anlamalıyız?

        Kuran-ı Kerim’in Necim Suresi 3. Ayeti kerimesine göre Hz.Muhammed’in hevâ ve hevesinden konuşmaması Hz. Peygamberin hayatının her alanını mı kapsar?

    Hz.Muhammed’in bir insani yönünü olduğunu, bir de beşerden farklı olarak peygamberlik yönünün olduğunu unutmamak gerekir. Peygamberimiz bizim gibi beşer olma yönüyle yiyip içmesi,kederlenip üzülmesi,sevinmesi,acıkması,ölümlü olması,acı çekmesi ve acılar karşısında sebat gösterip Allah’a tevekkül etmesi O’nun beşeri yönünü gösterir.Bu yönüyle Efendimiz bizlere Kuran’da geçtiği üzere üsve-i hasene olmuş,  “Allah peygamber olarak bir melek göndermeli değil miydi”? sorusuna cevap niteliği olmuştur.

      Peygamberimiz beşeri yönüyle bizlere en güzel örnek olmuştur. Çünkü hayatının her alanında karşılaştığı zorluklara sabretmesi,nimetlere şükretmesi O’nun ne şekilde örnek alınması gerektiği konusunda bizlere yol  göstermiştir.

       Hz.Peygamber’in beşeri yönünün haricinde bir de peygamberlik yönü vardır ki Allah’tan 23 sene vahiy almış,Cebrail a.s. ile konuşup Allah’la aracısız görüşme şerefine nâil olmuştur.Peygamberlerden sonra hiçbir beşere nasip olmayacak bu durum peygamberlerin ne kadar seçkin ve müstesna insanlar olduğunu göstermektedir. Ayrıca hiçbir peygamberin günah işlememiş olması onları normal beşerden ayıran evsaftır.

      Peygamberimiz insani yönüyle hata yapma yönüne sahipken peygamber olma vasfıyla malâyanî sözlerden münezzehtir. Peygamberimizin insani yönüyle söylediği her söz ve yaptığı her davranış, din ile ilgili olmayan durumlar hatadan berî değildir.Fakat O, dini anlatma,yaşama konularında hiçbir hata ve hiçbir olumsuz davranış sergilememiştir. Yaptığı bazı insani hatalar bile Allah tarafından ayetlerle düzeltilirken dini alandaki söz ve davranışları vahye asla aykırı olamaz.Dolayısıyla peygamberimiz dini alanda hiçbir eksiklik göstermeden vahyi tastamam tebliğ etmiş ve uygulamıştır.Aksi halde Kuran’ın ahkamının kendi peygamberi tarafından tebliği eksik kalırdı.

      Bu cümleden hareketle hulasa olarak şunu söyleye biliriz ki ; Ayette  geçen “hevâ ve hevesinden konuşmaz O’nun konuştuğu vahiydir” sözünü dini konulardaki açıklamalarında aramak gerekir.Peygamberimizin beşeri yönüyle yaptığı bütün  konuşmaları “hevâ ve hevesinden konuşmaz” cümlesinden anlarsak O’nun beşeri yönünü ve  hata yapabilme özelliğini dolayısıyla cüzî iradesini ortadan kaldırmış oluruz.Böyle bir anlayış ta Efendimizin örnekliğine gölge düşürür.